مبحث ششم : مهدی حلاجیان
گفتار عاقلانه رفتار صادقانه
مدیریت شادی
مدیریت شادی یعنی چه
انچه که امروزه جامعه و خصوصا قشر جوان ان از ان رنج می برند فقدان محملی
برای شاد بودن است . مگر نه این است که معصومین علیهم السلام فرموده اند
مومنان واقعی کسانی هستند که که در شادی ما شاد و در اندوه ما غمگین هستند.
چه شده است در جامعه ی اسلامی ما که مدعی ارمانشهر اسلامی و یا همان
ام القرای کشورهای اسلامی است ما برنامه ای شاد و یا برنامه ای برای
شاد کردن نداریم.
در شب میلاد امام زمان که خداوند در ظهورش تعجیل نماید مهمترین برنامه ی
ما پخش دعای کمیل و ریختن اشک شده است صحبتم به این معنی نیست
که با اشک و یا خدای ناخواسته با دعا مخالفم نه بلکه اساس بحثم بر این
استوار است که ما برنامه ای برای روزهای شاد مذهبی و ملی تدارک ندیده ایم.
فرض کنید امروز اخرین چهارشنبه سال است و روز چهارشنبه سوری .
برنامه دولت برای این روز حساس چیست
اگر به چند سال قبل برگردیم می بینیم که عده ای با لباس نظامی همه ی
هم و غم خود را برای جلوگیری از اغتشاش روز چهار شنبه سوری منسجم کرده اند.
اما در سال های اخیر وضع بهتر شده است و باتوزیع وسایل انفجاری مجاز این روز
با احساس ترس ونگرانی از به وجود امدن اتفاقات انفجاری ناجور تو ام شده است.
اما ایا براستی نمی توان برنامه ای زیبا و شاد با لحاظ کردن کلیه ی احتمالات امنیتی
و شرعی ایجاد نمود.
انچه که مسلم است تا زمانی که ما با اصل بازدارندگی در صدد کنترل اوضاع باشیم
وضع ما بهتر از این نمی شود.
وانوقت است که چون ما برنامه ای برای شادی و شاد کردن نداریم جوانان ما روشهای
زیر را برای گذران وقت و انرژی خود سپری می کنند.
- رفتن به پارتی های مستهجن
- غلتیدن در دام اعتیاد.
- توقف بر سر چها راه ها و معابر پر رفت و امد و ایجاد مزاحمت برای نوامیس .
- و در خوش بینانه ترین حالت گوشه گیری و انزوا از ترس نیفتادن در موارد یاد شده.
- و البته اتفاقات خوب بد و یا زشت دیگر.
نگاه و افق دید م بر این باور است که با تهیه و ترویج برنامه های شاد و متنوع
شور و احساس بالندگی در همه ی قشرهای جامعه بوجود خواهد امد
و در عوض هزینه های سنگین بازدارندگی می توان
با هزینه ای کمتر جامعه ای سالم و سرزنده داشت.
مبحث پنجم : مهدی حلاجیان
گفتار عاقلانه رفتار صادقانه
۱ - شعار و شعور در انتخابات آذر
۲ - چرا وب سایت و چرا تا آذر
۳ - ماهواره بودن و یا نبودن
۴ - گردش گری صنعت یا سنت
۵ - سرمایه و سرمایه دار
سرمایه و سرمایه دار
سرمایه داری خوب است یا مذموم و یا اساسا سرمایه خیر آفرین است ویا مسبب توجه انسان به شر؟
شاید این سوال همیشگی و اساسی جلوی چشم شما پدیدار شده باشد ؛ علم بهتر است و یا ثروت.
جدای از اینکه این دو مبحث ارتباط خاصی با هم ندارند ؛ بحث خود را دنبال می کنم .
در جامعه ی دینی دو مبحث برای یک موضوع در نظر گرفته می شود اینکه بطور کلی پول ؛ ثروت ؛ تکنولوژی
؛ همه ی وسایل رفاهی و هر آنچه که انسان را به دنیا مشغول می دارد اساسا مذموم و مطرود است وانسان
مومن باید از آن دوری گزیند تا بسان مثال دنیا مزرعه ی آخرت است برای جهان پس از مرگ توشه برچیند و
نظر دوم بر خلاف نظریه ی اول اعتقاد دارد که مومن باید از همه ی مواهب دنیایی بهره مند شود ؛ دیگران را
بهره مند سازد و برای آخرت خود ذخیره مهیا کند.
البته در استفاده از مواهب دنیایی به علت اینکه در زندگی روز مره با آن بیشتر درگیر هستیم تضاد خاصی
پیش نمی آید ؛ اما در مورد ثروت ؛ سرمایه و پول موضوع طور دیگری مورد بحث قرار می گیرد.
از نظر برخی ؛ سرمایه داری یعنی زالو صفتی وسرمایه دار کسی است که از به شیشه کردن خون مردم
به مقام و مکنتی دست یافته ؛ پس مرگ بر سرمایه دار . هرچند دیدگاه یاد شده در اکثر تئو ری های
کمونیست ماب ریشه دارد ؛ اما در شاکله ی فکری بعضی از مذهبیون نیز نقش بسته است.
از همه ی مطالب فوق به سرعت گذر کرده ونظر خود را اعلام می کنم:
سرمایه دار دشمن خدا نیست. سرمایه موهبتی الهی است که در دست اشخاصی به ودیعه گذارده می شود
و سرمایه دارموظف است در راه تعالی خود ودیگران اقدام نماید ودیگران نیز در این هدف بزرگ کمک کار اوباشند..
هدف گذاری بر روی سرمایه و سرمایه دار باید مبتنی بر اصل
تبدیل سرمایه دار به سرمایه گذارباشد .
سخنرانی هایی که به جز فراری دادن سرمایه کار دیگری از آن برنمی آید ودرواقع گفتاری
که از روی عقل وتدبیر نیست در کشور فراوان است آنچه که مهم است نهادینه کردن روند
سرمایه گذاری وتشویق صاحبان ثروت و سرمایه به ایجاد شغل های مولد است چرا که از
این راه است که علاوه بر گسترش فرهنگ کا ر ، کارآفرینی نیز رواج می یابد و صد البته
کارآفرینی به معنی کاهش فقر وفساد خواهدبود.
مخلص کلام این که برنامه های اقتصادی باید مبتنی بر تشویق سرمایه دار به سرمایه گذاری باشد.
با سلام به همه ی بازدید کنندگان
بحث اول مطرح شده در دیدگاه هایم ؛ قبول عدم ممنوعیت استفاده ازماهواره بود البته به زبان ساده وبی تکلف.
و بحث امروزم گردش گری واستفاده از پتانسیل های موجود است.
گردشگری صنعت یا سنت
برکسی پوشیده نیست که گردش گری درجهان تبدیل به صنعتی در آمد زا شده است.
چه بسیار کشورهایی که با توجه ویژه به گردش گری و گردش گر پذیری رتبه اول درآمد اقتصادی
کشورشان همین صنعت شده است و شاید درآمد کسب شده ی آنها از همین صنعتی که درایران
به چشم نمی آید از درآمد فروش نفت ما بیشتر است.
البته ذکر این نکته لازم است که برخی از منابع درآمد این کشورها ازنظر آموزه های دینی وحتی
ملی ما بشدت رد شده وابدا مورد تایید افکار عمومی ما نیز نخواهد بود.
آن چیزی که می خواهم به آن اشاره کنم توجه ویژه به منابع درآمد صنعت گردش گری است که با
فرهنگ ایرانی و اسلامی ما سازگاری دارد. بدیهی است که این منابع بدون در نظر گرفتن سکس و
مشروبات الکلی است .
ایران با تمدن درخشان چند هزار ساله پراست از مکان هایی که در هردوره از سده های این
هزاره ؛ با معماری بی نظیر بنا ها و شهر سازی های مدرن آن روزها ؛ در جای جای سرزمین پهناور
ودوست داشتنی گسترده است.
بناهای تاریخی ؛ گرش گری و مذهبی استان های کرمانشاه ؛ اصفهان ؛ همدان ؛ بوشهر ؛
فارس ؛ مازندران ؛ خراسان ؛ ایلام و همه ی استان های کشور هرکدام سرشار از نقاط دیدنی
وزیبایی هستند که نظیر آنها در جهان یافت نمی شود .
سخن را کوتاه کنم چرا که همه ی ایرانیان از ذخایر بی نظیر گردش گری کشور آگاه و مطلعند.
تا امروز ما در سیستم گردش پذیری از سنت استفاده برده ایم : عدم توجه به توسعه ی هتل ها ؛
عدم توجه به بسط وتوسعه فرهنگ گردش پذیری در میان جامعه ؛ عدم معرفی مکان های گردش
پذیر به جامعه و جهان ؛ عدم استفاده از ابزارهای مدرن امروزی برای جذب گردش گران ؛ عدم القای
بالا بودن ضریب امنیت گردش گران ؛ فاصله گرفتن از ارزش های دینی وملی و زیر پا گذاشتن فرهنگ
مهماندوستی و خیلی از مسایل ریز و درشت دیگر که در امر گردشگری و گردش گر پذیری تاثیر
گذارند باید مد نظر قرارگیرند.
امروز روش های سنتی جواب نمی دهد.
راه برون رفت از فقدان سود آوری توریسم ؛ گذر از رویه های سنتی وپا گذاشتن در سیستم -
های صنعتی است واین مهم باید در ارکان قانون گذاری کشور پایه ریزی شود.تصویب قوانین تشویق
سرمایه گذاری ؛ تصویب قوانین حمایت همه جانبه ی از گردش گران و الزام قوای مجریه وقضاییه به
اجرا ورعایت قانون باتصویب قانون از شیوه های اولیه ی جذب گردش گر است .
در ادامه ؛ فرهنگ سازی وترغیب رسانه های نوشتاری ؛ گفتاری و دیداری اثرات سازنده بعدی را
به دنبال خواهد داشت.